معرفی استان کاناتراکا و شهر بنگلور

تاریخچه مختصری از شهر بنگلور 

 سال1537میلادی کمپ گودا (Kempe Gowda) شهرجدیدی را بنام بنگلور امروزی بنا کرد.

 به طوری که امروزه این شهر مرکز ایالت کارناتاکا و یکی از 5 شهر بزرگ هندوستان می باشد. درسال1687 مغولها شهر را از دست سلطان بیجاپور (the Bijapur Sultanate) در آورند و آن را به شاه میسور Chikkadevaraya Wadiyar  به قیمت بسیار ناچیزی (5 لک روپیه معادل پانصد هزار روپیه) فروختند.

در قرن نوزدهم میلادی این شهر از رشد چشمگیری برخوردار گردید و تبدیل به یک مرکز نظامی و اجرایی شد. در حال حاضر نیز رشد صنعتی و تجاری این شهر در کشور هندوستان محسوس و  از لحاظ سرسبزی یکی از شهرهای سرسبز هند است و اصطلاحا به شهر باغ معروف (Garden City) است.

 

وضعیت آب و هوا

این شهر به طور طبیعی دارای آب و هوای سازگار و ملایم بوده و متوسط درجه حرارت در گرمترین ماه (بخشی از فروردین و اردیبهشت) بالغ بر 27.1 درجه سانتیگراد و در سردترین ماه ( دی ماه) به 20.4 می رسد. درجه حرارت در طول روز بندرت بالاتراز 34 درجه در گرمترین ماهها (بخشی از فروردین، اردیبهشت و خرداد ماه) و همچنین کمتر از 15.5 درجه در سردترین ماهها (آذر ،دی و بهمن) می رسد. هوای داخل شهر معتدل است. متوسط درصد رطوبت نسبی در مرطوبترین زمان (شهریور و بخشی از مهرماه) و خشکترین زمان (دی ماه) بترتیب 76 و 63 درصد است.

در ماههای آبان تا بهمن مه گرفتگی در صبح زود، مشهود است و بیشتر در ماههای آذر و دی محسوس می باشد. بهترین ماهها از لحاظ آب و هوایی در شهر بنگلور ماههای خرداد تا مهر ماه می باشند.

بارندگی

 این شهر از بارانهای موسمی جنوب غربی و شمال شرقی بهره مند و  متوسط  بارندگی حدود 870  میلیمتر می باشد. بارندگی ماههای خرداد تا اوایل مهرماه بیشترین میزان و ماههای مهر، آبان و آذر دارای بارندگی می باشد اما میزان بارندگی در این ماهها چندان زیاد نبوده و متوسط بارندگی در آنها بالغ بر 170 میلیمتر و از نیمه دوم آذر تا دهه اول فروردین خشک می باشد. 

 جمعیت

رشد جمعیت شهری چشمگیر بوده به طوری که از یک میلیون در سال 1955 به 2 میلیون در 1970 رسید (دو برابر در کمتر از دو دهه) و امروزه پیش بینی می شود که جمعیت شهر بیش از 5.5 میلیون باشد.

  زبان

 زبانهای اصلی که مردم با آن صحبت می کنند، عبارتند از : کارنادا(31 درصد) زبان اصلی مردم کارناتاکا، تامیل (27 درصد) زبان اصلی مردم ایالت تامیل نادو به مرکزیت شهر مدرس، تلیگو (27درصد)، هندی یا اردو (15 درصد ) و سایر زبانها 10 درصد. لازم به یاد آوری است که اختلاف چندانی بین زبان هندی یا اصطلاحا هندوستانی و اردو وجود نداشته و به همین دلیل این دو در کنار هم آورده می شوند ضمن این که این زبان، زبان مشترک کلیه مسلمانان هندوستان بوده و درصد نسبتا بالایی در حدود 95 درصد این شهر جمعیت مسلمان نشین را تشکیل می دهد چرا که قریب به اتفاق غیر مسلمانان در بنگلور توانایی صحبت به زبان هندوستانی یا اردو را ندارند.

 صنایع

 توسعه صنایع دراین شهر چشمگیر و مراکز بزرگ، بسیار زیادی در داخل و اطراف شهر وجود دارد. که محصولات مختلف صنعتی تولید می کنند. همچنین تعداد کارخانجات الکترونیکی که وسایل الکتریکی منازل را تولید می کنند افزایش یافته است. پارک تکنولوژی اطلاعات در منطقه وایت فیلد (White Field ) واقع در 16 کیلومتری این شهر با همکاری سرمایه گزاران تکنولوژی اطلاعات سنگاپوری، صنایع تاتا (Tata) و اداره توسعه نواحی صنعتی ایالت کارناتاکا توسعه داده شده است.  این پارک صنعتی در برگیرنده فضای اداری و آپارتمانهای مسکونی نیز می باشد. کارخانجات تولید پوشاک از دیگر صنایع در حال توسعه این شهرمی باشد. رشد صنعتی در داخل و  اطراف بنگلور باعث افزایش فعالیتهای تجاری در آن شده است.

  حمل  و نقل

 سازمان اتوبوسرانی نقش اساسی در جابجایی مردم در داخل و اطراف شهر را دارا می باشد. کرایه اتوبوس به کارگر داخل اتوبوس در مقابل اخذ بلیط ارائه می گردد، به عبارت دیگر نیازی به تهیه بلیط خارج از اتوبوس نمی باشد. هزینه آن تابع مسیر و میزان مسافتی است که مسافر می خواهد طی کند می باشد. پس از اتوبوسرانی وسیله اصلی برای جابجایی در داخل شهر به عهده سه چرخه هایی است به نام آتو ریکشا، که ظرفیت آنها حداکثر سه نفر و همواره حالت دربستی دارد. کرایه  سه چرخه ها براساس میزان مسافت طی شده،  که توسط تاکسیمتر بر حسب روپیه (باشروع 10 روپیه در ابتدا ) نشان داده می شود، تعیین می گردد. لازم به یاد آوری است که به غیر از دو وسیله عمومی فوق تعداد قابل توجهی آژانس های تاکسی شهری و برون شهری وجود دارد که این گونه وسیله ها نیز دارای یک هزینه اولیه ثابت بوده و مازاد آن بر حسب مسافت طی شده (بسته به نوع وسیله نقیله و دارا بودن یا نبودن کولر ) محاسبه می گردد.